Er wordt beweerd dat wielrennen een katholieke sport is. Die bewering staven sommigen door erop te wijzen dat de wielersport aan het einde van de 19e eeuw zich met name ontwikkelde in arme roomse regio’s van landen als Italië, Frankrijk en België. Als je hard kon trappen, kon je als pauper nog wat franken of lires extra verdienen. Het zou best kunnen, ik weet het niet.

Feit is wel dat veel wielrenners, profs en amateurs, zich voorafgaand aan een koers met graagte overgeven aan de rooms-katholieke rituelen. In België of Italië kijkt er niemand van op als vlak voor de start ineens de plaatselijke pastoor opduikt met kwast en wijwatervat om het peloton te zegenen.

En waarom niet? Misschien helpt het als je vroom genoeg bent. Bartali won in 1948 de Tour nadat hij persoonlijk door de bisschop van Milaan met het heilige water was besproeid. Zijn grote rivaal Fausto Coppi kreeg de zegen niet van de bisschop omdat hij er communistische ideeën op zou nahouden. En prompt verloor hij.
Misschien is de zegen ook niet bedoeld om het beste in de renner naar boven te halen. Misschien is het al genoeg als het helpt om heelhuids de streep te halen. In dit verband verdient de Madonna del Ghisallo alle aandacht. Zij is vernoemd naar een legendarische Mariaverschijning en heeft het vervolgens gebracht tot een heus bedevaartsoord voor het wielrennen in Italië. Het ligt langs de route van de Ronde van Lombardije op 50 kilometer van de stad Varese.

Volgens de overlevering werd in de Middeleeuwen graaf Ghisallo aangevallen door struikrovers. Gelukkig zag hij een verschijning van Maria op een altaar. Hij rende erheen, viel op zijn knieën en de rovers kozen het hazepad. De Madonna del Ghisallo werd patroonheilige van reizigers. Eigenlijk werd ze een reserve-heilige. Want de katholieken hadden al een schutspatroon: Sint Christoffel. (Ik zie weer het kettinkje met de beeltenis van Christoffel aan de achteruitkijkspiegel van mijn vaders Opel Olympia wiegen). Oud-wielrenner en hard-core katholiek Rini Wagtmans had altijd een Christoffel-medaillon om zijn hals hangen.

Het heeft hem veilig naar het einde van zijn carrière gebracht. Cristoffel raakte de titel ‘heilige’ later trouwens kwijt. In 1969 is hij door het Vaticaan afgevoerd van de Heiligenkalender. Maar gelukkig hadden de katholieken de Madonna del Ghisallo nog achter de hand.

Laten we er maar zuinig op zijn. Want het jaar is nog jong maar ook nu al is er weer een Vlekker lelijk onderuit gegaan. Wie van jullie dit jaar de koers van de vallende bladeren wil fietsen, kan maar beter een kaarsje bij de madonna opsteken. Ik kan niet garanderen dat het ook bij ongelovigen werkt, maar de plaatselijke pastoor zal vast blij zijn met de muntjes in het offerblok. Het kerkje met de Madonna del Ghisallo ligt ongeveer halverwege de plaatsen Canzo en Regatola.

Mari van Lieshout
Reactie plaatsen
Reacties